Anneler günüm çok güzel başlamıştı. Her zamanki gibi hediyeleşmeler,sarılmalar, annelere ziyaretler derken gün bitiminde İkea'ya gitmek istemiştim. Kubilay'da Zeynep Sude sıkılmasın, girişteki top havuzunda onu oyalarım sen de rahat rahat gezersin diye beni azat etmişti. Birden telefon çaldı. Zeynep Sude başını çarpmış ve hemen hastaneye götürmemiz gerekiyormuş..Nasıl çıktım hatırlamıyorum..hemen en yakın özel hastanenin yolunu tuttuk.
Yara açık mikrop kapmasın diye yarayı bantladılar ancak başından çartığı için travma bölümü olan bir yere gitmemiz gerektiği söylendi. Oradan Vakıf Gureba hastanesine geçtik. Film çekildi ve burnunda küçük bir kırık olduğu söylendi. Burnundan çok kan geldiği için kulak burun boğaza mutlaka göstermemiz gerekiyormuş..Pazar günü olduğu için mecburen ertesi günü bekledik ama o gece hiç uyumadık..Ömrümden ömür gitti diyebilirim o dakikalarda.. Ertesi günü Medipol Hastanesine gittik. Allahtan kırık yokmuş, kılcal damarı çatlamış, bu yüzden çok kan gelmiş..Kendi kendine iyileşecekmiş..İlk müdahalede ufak bir estetik dikiş atılması iyi olurmuş ama tabi iş işten geçmş..Şu an resimdeki gibi küçük bir yarası kaldı.Bu bantlar çıktııktan sonraki hali..Allah biliyor ya ben daha kötü bekliyordum.Şu anda kantoren yağı sürüyoruz iz kalmasın diye. Allah beterinden saklasın tabi ama çok korktum..Bu olay anneler gününe damgasını vurdu bu sene.Allah seninle imtihan etmesin bizi..Yalnız şunu bilmelisin ki çok yaramazsın..Teselli olayım diye bana anlatılan tüm hikayelerin hepsi erkek çocuklarına ait.. Azıcık uslu olmayı denesen de bizim yüreklerimizi ağzımıza getirmesen kızım..
